Views: 1

تاریخچه

حنا در مصر باستان، خاور نزدیک باستان و سپس شبه قاره هند برای رنگ کردن پوست، مو و ناخن و همچنین پارچه هایی از جمله ابریشم، پشم و چرم استفاده می شده است. از نظر تاریخی حنا در غرب آسیا از جمله شبه جزیره عربستان و در کارتاژ، سایر مناطق شمال آفریقا، غرب آفریقا، آفریقای مرکزی، شاخ آفریفا و شبه قاره هند مورد استقاذه قرار می گرفت.

نام حنا در سایر رنگ های پوست و مو مانند حنای سیاه و حنای خنثی استفاده می شود که هیچکدام از آنها از گیاه حنا گرفته نشده اند.

منشا استفاده اولیه انسان از حنا نامشخص است. بااین حال، اسنادی وجود دارد که نشان می دهد این گیاه در بابل به بازار عرضه شده است، و در مصر باستان برروی برخی از مومیایی ها برای رنگ کردن مو، پوست، ناخن ها، یا پوشش های تشییع جنازه استفاده می شده است. در طول تمدن پونیک از طریق ذیاسپورای فنیقی به آفریقای شمالی رسید  در آنجا به عنوان یک ابزار زیباساری مورد کاربرد قرار گرفت.

موارد استفاده پودر حنا_ هنربدن

برگهای کامل و نشکسته حنا پوست را لکه دار نمی کند زیرا ماده شیمیایی فعال لاوسون در داخل گیاه وجود دارد. بااین حال، اگر برگهای خشک حنا به صورت خمیر درآیند، چوست را لکه دار می کند. لاوسون به تدریج از خمیر حنا به لاه بیرونی پوست مهاجرت می کند و به پروتئین موجود در آن می چسبد و لکه ایجاد می کند.

ار آنجاییکه تشکیل الگوهای پیچیده از برگ های درشت خرد شده دشوار است، حنا معمولا به صورت پودر که از خشک کردن، آسیاب کردن و الک کردن برگ ها تهیه می شود، خرید و فروش می شود. پودر خشک بسته به سنت با یکی از تعدادی مایع از جمله آب، آبلیمو، پای پررنگ و سایر مواد مخلوط می شود.بسیری از هنرمندان از شکر یا ملاس در خمیر استفده می کنند تا قوام آن را بهبود بخشد تا بهتر به پوست بچسبند.مخلوط حنا باید بین یک تا 48 ساعت قبل از استفاده استراخت کند تا لاوسون از ماده برگ خارج شود. زمان بندی به محصول حنای مورد استفاده بستگی دارد.

خمیر را می توان با بسیاری از ایزارهای سنتی و نوآورانه استفاده کرد که با یک چوب یا شاخه اولیه شروع می شود.در هند از مخروط پلاستیکی مشابه مخروطهایی که برای خامه کشی روی کیک کاربرد دارد، استفاده می شود.

بعد از استفاده از حنا ممکن است در عرض چنددقیقه یک لک روشن ایجاد شود، اما هر چه خمیر بیشتر روی پوست بماند، لکه تیره تر و ماندگارتر خواهد بود، بنابراین باید تازمانی که ممکن است روی پوست باقی بماند آن را میبندند. خمیر باید حداقل 4 تا 6 ساعت روی پوست باقی بماند، اما زمان های طولانی تر و ختی استفاده از خمیر در طول شب یک روش معمول است.

لکه های حنا زمانی که خمیر برای اولین بار پاک می شود نارنجی است، اما در سه روز بعد تیره تر می شود و به دلیل اکسیداسیون به رنگ قهوه ای مایل به قرمز تیره می شود. کف دستها و پاها ضخیم ترین لایه پوست را دارند و بنابراین بیشترین میزان لکه را می گیرند و آن را به بیشترین عمق می برند تا دست ها و پاها تیره ترین و ماندگارترین لکه ها را داشته باشند. برخی نیز بر این باورند که بخار دادن یا گرم کردن طرح حنا باعث تیره شدن لکه می شود، چه در مدت زمانی که خمیر روی پوست است و چه پس از پاک شدن خمیر.

خمیرهای حنای طبیعی که فقط حاوی پودر حنا، مایع (آب، آبلیمو و غیره) و اسانس (اسطوخودوس، کاچوپوت،درخت چای و غیره) هستند«پایدار» نیستند، یعنی به سرعت منقضی می شوند ونمی توان آنها را کنار گذاشت.

برگ گیاه حنا حاوی مقداری محدودی لاوسون است. در نتیجه، هنگامی که پودر به صورت خمیری مخلوط می شود، این سته شدن مولکول رنگ در مخلوط تنها برای دو تا شش روز اتفاق می افتد. اگر خمیر در چند روزا اول پس از اختلاط استفاده نشود، می توان آن را تا چهار ماه منجمد کرد تا رهاسازی رنگ متوقف شود تا ذوب شود و در زمان بعدی استفاده شود. خمیرهای بسته بندی تجاری که می توانند بیش از هفت روز بدون نگهداری در یخچال یا انجماد پوست را لکه دار کنند حاوی مواد شیمیایی دیگری به جز حنا هستند که ممکن است خطرناک باشد. این مواد شیمیایی اغلب برروی بسته بندی فاش نمی شوند و دارای طیف گسترده ای از رنگ ها هستند که به نظر می رسد لکه رنگی طبیعی است که توسط رنگهایی مانند پیکرامات سدیم تولید می شود. این محصولات اغلب حاوی حنا نیستند. بسیاری از حنای تقلبی مانند اینها و موارد دیگر برای فروش امروزه وجود دارند که به اشتباه به عنوان “طبیعی”، “خالص” یا “ارگانیک” به بازار عرضه می شوند و همگی حاوی مواد افزودنی ناشناس بالقئه خطرناک هستند.

حنا فقط در سه روز پس از استفاده، پوست را در بلوغ کامل، یه رنگ، رنگ قهوه ای متمایل به قرمز رنگ می کند.

حنای تازه پودرشده، برخلاف خمیر از قبل مخلوط شده، می تواند به راحتی به سراسر جهان حمل شود و سال ها در بسته بندی در بسته نگهداری می شود.

حنا یا کیفیت برای نقش روی بدن اغلب ریزتر از پودر حنا برای مو الک می شود، و برای رنگ مو و ابرو استفاده می شود.

تاریخچه حنای آریشی برای رنگ کردن مو

در اروپا، حنا در میان زنان مرتبط با جنبش زیبایی شناسی و هنرمندان پیش از رافائلی انگلستان در دهه 1800 رایج بود. الیزابت سیدال، همسر و موز دانته گابریل روستی، به طور طبیعی موهای قرمز روشنی داشت. بر خلاف سنت فرهنگی در بریتانیا که موهای قرمز را غیرجذاب می دانست، پیش رافائلی ها موهای قرمز را فتیش می کردند.

سیدال توسط روستی در بسیاری از نقاشی ها به تصویر کشیده شد که بر موهای قرمز او تاکید داشت.

کلاسیک نویسان آکادمیک مانند فردریک لیتون، و نقاشان فرانسوی مانند گاستون بوسییر و امپسیونیست ها، ارتباط موهای رنگ شده با حنا و زنان جوان بوهمی را بیشتر رایج کردند.

حنا بسته بندی شده تجاری، که برای استفاده به عنوان رنگ موی آرایشی در نظر گرفته شده است، در مصر باستان و خاور نزدیک باستان سرچشمه گرفته است و اکنون در بسیاری از کشورهای آسیای جنوبی، اروپا، استرالیا و آمریکای شمالی رایج است.رنگی که از رنگرزی با حنا به دست می آید به رنگ اصلی مو و همچنین کیفیت حنا بستگی دارد و می تواند از نارنجی تا قهوه ای تا شرابی برای سایه های روشن تر قرمز یا حتی بلوند و نیلی باشد. حنا را می توان با سایر رنگ های طبیعی مو، مخلوط کرد تا به سایه های قهوه ای و مشکی برسد.

حنا، گذشته از استفاده از آن به عنوان رنگ مو، اخیراً به عنوان جایگزینی موقتی برای مداد ابرو و یا حتی به عنوان ابرو دوزی استفاده می شود.

سنت های حنا به عنوان هنربدن

در هند حنا را به پشت هر دو دست می مالند و در مراکش با الگو حنا را روی پا طراحی میکنند.

واژه ها ی متفاوت حنا در زبان های باستان شناسی نشان می دهد که حنا بیش از یک نقطه کشف و منشأ داشته  همچنین مسیرهای متفاوتی برای استفاده روزانه و تشریفاتی داشته است حنا از اواخر عصر برنز در شرق مدیترانه برای زینت دادن بدن زنان جوان به عنوان بخشی از جشن های اجتماعی و تعطیلات استفاده می شده است. نقاشی های دیواری کاوش شده در آکروتیری زنان را با نشانه هایی مطابق با حنا بر روی ناخن، کف دست ها و کف پا نشان می دهند.

شب حنا توسط اکثر گروه ها در مناطقی که حنا به طور طبیعی رشد می کرد جشن می گرفتند: یهودیان، مسلمانان، سیک ها و هندوها در میان دیگران، همگی جشن ازدواج و عروسی را با آراستن عروس و اغلب داماد برگزار می کردند.

در سرتاسر منطقه حنا، پوریم، عید، دیوالی، کارواچوث، عید فصیح، مولید و بسیاری از قدیسان با مقداری حنا جشن می گرفتند.

اسب ها ،الاغ ها و سالوکی های مورد علاقه سم ها، پنجه ها و دم هایشان را حنا می کردند. پیروزی های جنگ، تولد، ختنه و همچنین عروسی ها معمولآ حنا، به عنوان بخشی از جشن می شد. شب های حنای عروس در بسیاری از این مناطق، به ویزه د رمیان خانوادهئ های سنتی، یک رسم مهم باقی مانده است.

حنا را دارای برکه (نعمت) می دانستند و برای شانس و همچنین شادی و زیبایی به کار می رفت. عروس ها معمولا بیشترین حنا و پیچیده ترین الگوها را برای حمایت از بزرگترین شادی  و آرزوهایشان برای شانس داشتند.برخی از سنت های عروس بسیار پسچیده بودند، مانند سنت هایی که در یمن انجام می شد. جایی که فرآیند حنای عروس یهودیان چهار یا پنج روز طول می کشید تا با کاربردهای متعدد و مقاومت در برابر کار، تکمیل شود. طرح حای خاص حنا نیز ممکن است بسته به منطقه متفاوت باشد. به عنوان مثال، اشکال هندسی مانند مثلث و الماس مشخصه مهره کاری سنتی مراکشی در طرح های حنای مراکشی نشان داده می شود.

مد”مهندی عروس” در شمال هند، بنگلادش، شمال لیبی و در پاکستان در حال حاضر با نوآورد جدید در زرق و برق، تذهیب و کارهای ظریف در حال افزایش است. نوآوری های اخیر فناوری درر آسیب کردن، الک کردن، کنترل دما، و بسته بندی حنا، و همچنین تشویق دولت برای کشت حنا، محتوای رنگ و پتانسیل هنری حنا را بهبود بخشیده است.

اگرچه هنرمندان سنتی حنا از کاست نای در هند ئ از کاست های آرایشگری در کشورهای دیگر(طبقات اجتماعی پایین تر) بودند. هنرمندان مستعد حنا می توانند هزینه های بالایی را برای کار خود دریافت کنند. خانه می تواند کار پرسود و قابل قبول اجتماعی با حنا پیدا کند. مراکش، موریتانی، یمن، لیبی، سومالی، کنیا، سودان، امارات متحده عربی، هند و بسیاری از کشورهای دیگر دارای مشاغل پر رونق حنا برای زنان هستند. این مشاغل اغلب در تمام شب برای عید، دیوالی و کاروا چوث باز هستند.

بسیاری از زنان ممکن است در طول یک عروسی بزرگ با هم کار کنند، که در آن صدها مهمان روی اعضای بدن خود حنا می زنند. این مراسم خاص در یک ازدواج به عنوان جشن مهندی یا ب مهندی یا لیلة الحنا شناخته می شود و عمدتأ برای عروس و داماد برگزار می شود.

با چند مورد از رسومات مراسم حنا در کشورهای مختلف آشنا شویم:

الجزایر

در الجزایر، عروس ها هدایایی از جمله جواهرات دریافت می کنند و قبل از عروسی، حنا بر روی دستان خود نقاشی می کنند. عروس و داماد با زدن حنای دایره ای شکل بر کف دست خود در مقابل مهمانان خود، عهد خود را مهر و موم می کنند. معمولأ مادربزرگ ها یا مادران داماد و عروس این حنا را می زنند وبرای چندساعت یک بالش تزیینی کوچک با روبان ساتن روی دستانشان می چسبانند.

افغانستان

در افغانستان حنا به نام”خنیا” نیز شناخته می شود. سنت افغانی متعقد است که حنا خوش شانسی و خوشبختی می آورد. زن و مرد در بسیاری از مناسبت ها از جمله شب های عروسی نوروز، عیدقربان، عید فطر، شب برات و جشن های ختنه استفاده می کنند.

ارمنستان

سنت های حنا در ارمنستان شرقی و غربی رواج داشت، با این حال، آداب و رسوم بر اساس منطقه متفاوت است. شب حنا که در نامیده می شود، همیشه بخشی ضروری از سنت های ازدواج ارمنی تلقی می شده است. در کساریه، مهمانی های حنا توسط دوستان زن و خانواده عروس در روز جمعه قبل از عروسی او برگزار می شد. حنای سنتی ارمنی را معمولأ روی انگشتان می کشیدند، اما زنان جوان جوان نیز طرح هایی روی دست های خود دریافت می کردند. در نیرزه زنان سالخورده به دختران و پسران جوان حنا می دادند. علاوه بر این، در جوامع ارمنی زیست، هم داماد و عروس شب های حنا داشتند که داماد موهایش را کوتاه می کرد و دوستانش برای افتخار، کشیدن حنا با  صلیب را بر روی دست های داماد و نقاشی کف دست عروس، را به پدر خوانده پیشنهاد می کردند.

ینت نقاشی کف دست عروس، امروزه نیز در بخش هایی از ارمنستان به عنوان نشانه ای از باروری و خوشبختی در زندگی زناشویی رواج دارد.

بنگلادش

در بنگلادش، زنان در مناسبت هایی مانند عروسی و نامزدی و همچنین در عید فطر وعیذ قربان  سایر رویدادها از حنا استفاده می کنند. در مراسم عروسی، مراسم حنا به طور سنتی به دو مراسم تقسیم می شد، یکی توسط خانواده عروس و دیگری توسط خانواده داماد. این دو مراسم صرفأ برای آراستن عروس و داماد در شب حنا است به “مهندی شوندها” به معنای عصر مهدی معروف است.

 بلغارستان

رومی های بلغاری در تلاش برای تمیز کردن عروس قبل از روز عروسی، عروس را با لکه حنا تزیین می کنند. این لکه نمادی از قطره خون روی ملحفه زوجین پس از انجام عقد و از بین رفتن پرده بکارت زن است. این سنت همچنین معتقد است که هرچه حنا بیشتر بماند، شوهر بیشتر عروس جدید خود را دوست خواهد داشت.

مصر

در مصر، عروس شب قبل از روز عروسی با دوستانش جمع می شود تا شب حنا را جشن بگیرند.

هند

در هند، زنان هندو در مناسبت هایی مانند عروسی و نامزدی، نقوش و خالکوبی روی ذست و پا دارند. در کرالا، زنان و دختران، به ویژه عروس ها، دست های خود را با میلانچی تزیین می کنند. در مراسم شمال هند، یک شب صرفأ برای آراستن عروس و داماد در مراسم حنا وجود دارد که به “مهندی کی رات” نیز معروف است.

ایران

در ایران بیشترین استفاده از حنا در میان آداب عروسی طولانی است که در ایران انجام می شود. مراسم حنا که حنابندان نامیده می شود. در هفته عروسی برای عروس و داماد برگزار می شود. در خانه جدید این مراسم با حضور اعضای خانوده، دوستان، اقوام، همسایه ها و مهمانان برگزار می شود.

مازار در ایران نشان دهنده عنوان شغلی برای کسی است که کارش با آسیاب کردن یا آسیاب کردن برگ حنا و فروش آن به صورت پودری باشد. این نوع کسب و کار، شغلی قدیمی است که هنوز در برخی از نقاط ایران، به ویژه در استان “یزد” که از نظر باستان شناسی شناخته می شود، پابرجاست. معروف ترین آنها یک تجارت خانوادگی متعلق به خانواده های “مزار اتابکی” است که صدها سال پیش در این سرزمین سکونت داشته اند. مزاری (به فارسی: مازاری) محلی برای آسیاب حنا مخلوط با گیاهان دیگر است.

اثرات سلامتی

خطر حنا برای افراد مبتلا به کمبود گلوکز_6 فسفات دهیروژن ناز به ویژه نوزادان و کودکان از خاورمیانه و شمال آفریقا، به ویژه آسیب پذیر هستند.

اگر چه حساب های کاربری تعداد کمی از اثرات منفی دیگر خمیر حنا طبیعی را ذکر می کنند، به جز واکنش های آلرژیک گاه به گاه خفیف (اغلب با آبلیمو یا روغن های ضروری در خمیر مرتبط است و نه خود حنا)، خمیرهای هنری بدن حنا تجای از پیش مخلوط شده ممکن است دارای مواد نامعلوم می باشند. برای تیره شدن لکه یا تغییر رنگ لکه اضافه شده است. خطرات سلامتی موجود این خطرات را تقلبی و در نتیجه استفاده FDA در خمیر می تواند قابل توجه باشد. سازمان غذا و داروی ایالات متحده بر روی پوست غیرقانونی می داند.

حنای سیاه

حنای طبیعی یک لکه قرمز مایل به قهوه ای ایجاد می کند که می تواند در روزهای پس از اولین استفاده تیره شود و تا چند هفته باقی بماند. گاهی اوقات از آن به عنوان “حنای قرمز” یاد می شود تا آن را از محصولاتی که به عنوان “حنای خنثی” فروخنه می شود، که ممکن است در واقع حاوی حنا نباشد، اما در عوض از گیاهان یا رنگ های دیگر ساخته شده اند، متمایز شود.

در دهه 1990، هنرمندان حنا در آفریقا، هند، بالی، شبه جزیره عربستان و غرب شروع به آزمایش با رنگ موی مشکی کردند و از آن به عنوان خمیر غلیظی مانند حنا استفاده کردند تا چیزی پیدا کنند که بتوانند مانند رنگ موی سیاه ، پوشش دهد. به سرعت، هنر موقت حنا می تواند باعث آلرژیک شود. بر آورد واکنش های آلرژیک بین 3 تا 5 درصد است. حنا باعث این صدمات نمیشود. حنای سیاه ساخته شده با PPD میتواند باعث حساسیت مادام العمر به مشتقات قطران زغال سنگ شود و در حالی که حنای سیاه ساخته شده با بنزین، نفت سفید، مایع فندک تر، تینر رنگ وبنزن با سرطان خون حاد بزرگسالان مرتبط است.

شایع ترین پیامد جدی سلامتی خالکوبی موقت حنای سیاه، حساسیت به رنگ مو و موادد شیمیایی مرتبط است.

اگر فردی خالکوبی حنای سیاه داشته باشد و بعدأ موهای خود را با رنگ موی شیمیایی رنگ کند، واکنش آلرژیک PPD ممکن است تهدیدکننده زندگی وی باشد و  نیاز به بستری شدن داشته باشد. به دلیل شیوع واکنش های آلرژیک هشدارهایی را روی برچسب ها ارسال می کنند: ” خالکوبی موقت حنا سیاه ممکن است خطر ابتلا به آلرژی را افزایش دهد. موهای خود را رنگ نکنید اگر واکنش به خالکوبی حنای سیاه در گذشته داشته اید.

برای استفاده رئی پوست در کشورهای غربی غیرقانونی است. پزشکان از دولت ها خواسته اند که به دلیل فراوانی و شدت صدمات آلرژیک PPD، به ویژه بر روی کودکان، قوانینی علیه حنای سیاه وضع کنند، اگرچه اجرای آن دشوار است. برای کمک به پیگرد قانونی فروشندگان، سازمانهای دولتی شهروندان را تشویق می کنند تا برای کاهش جراحات واستفاده غیرقانونی از حنای سیاه را گزارش کنند. این تخلفات بیشتر در مناطق توریستی گسترده است. از آنجاییکه واکنش تاول زا 3 تا 12 روز پس از استفاده از حنای سیاه می شود. بیشتر گردشگران ترک کرده اند و برای نشان دادن میزان خسارت وارده به هنرمند باز نمی گردند. این به هنرمندان این امکان را می دهد که به زخمی کردن دیگران ادامه دهند، غافل از اینکه باعث صدمات شدید می شوند. حاشیه های سود بالای حنای سیاه و تقاضا برای هنر بدن که از ” خالکوبی های قبیله ای” تقلید می کند، هنرمندان را تشویق می کند تا خطرات را انکار کنند. فردی که از طریق خالکوبی حنا سیاه حساس شده است ممکن است در آینده واکنش های آلرژیک به عطرها، رنگ موی شیمیایی، ضدآفتاب و برخی داروها داشته باشد.