خواص گیاه کاکنج

در این میوه گیاه، نوعی ماده تلخ و بدون بو، ماده رنگی آلی و مقدار زیاد ویتامین ث (دو برابر آب لیمو) وجود دارد.

این ترکیبات دفع اوره و اسید اوریک را تسریع می کند و در معالجه بیماری های کلیه و مجاری ادراری، نقرس و روماتیسم مصرف می شود. در برخی کشورها نیز مصرف این گیاه را به علت داشتن ماده ای به نام سولامین خطرناک می دانند.

نوعی از آن به نام کوهی معروف است و در سنگلاخ ها می روید، برگ هایش مثل برگ سیب و غبار آلود و کبود است و گل هایش درشت و بسیار قرمز بستانی می باشد.

آن را کاکنج خواب آور هم می نامند و قدرت تخدیری آن از خشخاش بیشتر است و مدر بول هم هست.

مصرف بیش از یک مثقال موجب بروز اختلالات عقلی و جنون می شود

از این جهت بیشتر از نوع بستانی مصرف می گردد و آن را جز در موارد خاصی مصرف نمی کنند، اگر هفت عدد آن را پس از اتمام حیض بخورند

مانع از حاملگی می شود و اگر روزی یک مثقال آن را مصرف کنند برای معالجه زردی یا یرقان بسیار موثر می باشد.