نقد و بررسی : قرقات

خواص قره قات (قره قاط)

میوه ی نارس آن کمی ترش و میوه رسیده کمی شیرین است.

میوه ها از غباری سفید رنگ پوشیده شده اند. قسمت مورد استفاده ی قره قاط شامل برگ، ریشه و میوه است. البته مهم ترین مصرف دارویی، مربوط به میوه ی آن می باشد.

میوه ها پس از رسیدن کامل اکثراً آبی مایل به سیاه هستند.

قره قات در اکثر نواحی جنگلی آسیای صغیر، قفقاز، سیبری، آمریکای شمالی و به خصوص اروپا یافت می شود. این گیاه در ایران رویش ندارد؛ ولی گونه ی دیگری که شرح داده شده است در سرزمین ایران وجود دارد.

ترکیبات مهم دانه ی قره قات حاوی حدود 88 درصد آب است.

بقیه مواد شامل آنتوسیانین که در میوه های تازه 1/0 تا 25/0 درصد در نوسان بوده، ولی در عصاره غلیظ شده ی این میوه، 25 درصد می باشد.

یکی از مهم ترین پروتئین های بدن، کلاژن است که در ساخت تاندون، رباط و غضروف نقش اصلی را دارا است.کلاژن در زمان التهاب روماتیسمی، امراض دهانی و یا بیماری های استخوان و مفاصل از بین می رود. عمل مهم فلاونوئیدها، آنتوسیانین ها و پروآنتوسیانین های قره قاتجلوگیری از این عمل است.

همچنین آنتوسیانین ها دارای خاصیت قوی ویتامین P ( بیوفلاونوئیدها ) بوده و افزون بر آن دارای خاصیت افزایش ویتامین C داخل سلولی و کاهش شکنندگی مویرگ ها هستند که از این نظر دو برابر قوی تر است.