نقد و بررسی : گزانگبین

گزانگبین

گز انگبین که با نام های دیگر گزگزو، طرفا، گز مازج، خشک انگبین، گز علفی، گز خوانسار و من و السوی و… شناخته می شود، گیاه بوته ایست.

بوته گزانگبین بسیار پر دوام و به صورت وحشی و خود رو در کوهستان های گلستان کوه شهر زیبای خوانسار و اطراف دامنه های آن می روید.

آنچه که در گزانگبین اهمیت بالای دارویی و درمانی دارد.

مان گزانگبین می باشد که به اشتباه به آن صمغ نیز می گویند.

مان، به ترشحات قندی گیاهان که در اثر فعالیت حشرات بر روی آن ها حاصل می شود، اطلاق می شود

در صورتی که صمغ از ترشحات هیدروکلوئیدی گیاهان حاصل می شود.